حضرت ابا عبدالله الحسین فرمودند:«اگر در زمان حضرت مهدی بودم تا آخر عمر خدمتش رامی نمودم»

همچنین آن حضرت در عالم مکاشفه به یکی از علاماء قم فرمودند:

«مهدی ما درعصر خودش مظلوم است تا می توانید درباره ی حضرت مهدی سخن بگویید و قلم فرسایی

کنید .آنچه که درباره ی این شخصیت معصوم بگویید در واقع درباره همه معصومین گفته اید.

چون معصومین همه در عصمت ولایت و امامت یکی هستند و چون عصر حاضر عصرمهدی ماست

سزاوار است در باره او مطالب گفته شود.باز تاکید میکنم درباره ی مهدی ما زیاد سخن بگویید

و بنویسید «مهــــــدیِ ما مظلــــــوم است»بیش از آنچه نوشته و گفته شده باید درباره اش نوشت و سخن گفت»

بله باید از مهدی صاحب زمان زیاد گفت زیرا ظهورش نزدیک است بلکه ظهور ما در پیشگاه آقا نزدیک است.

همچنان از آقا نگفته ایم و کوتاهی کردیم که فردی مانند«شاهــــــین نجفی»قلب آقامون رو شکسته

مهدی(عج)منتظر ماهستن.منتظر هستن که ما نگذاریم دین ما با ادمی ماندداون ادم رذل بسته بشه.

مسلمونا کجایید؟توجه کردید؟آقا اباعبدالله الحسین از مهدی سخن گفت.گفتند «مهـــــــــدی

مظلوم است»گوشامونو باز کنیم پنبه را خارج کنیم .

                                 مسلمان ها «بســـــــــــم الله»

از انتظار تا اجتهاد

اهمیت عالمان دینی و تعمیق و توسعه ی اجتهاد
انتظار، اجتهاد را قاعده مند و پویا ساخت و فقیهان را مدد کرد تا در روزگار غیبت امام علیه السلام احکام دینی را به مردم برسانند. این کارکردِ مهمی است که در مکتب انتظار رقم خورد و با خود، دست آوردهای فراوانی را به همراه آورد. در این قسمت از چگونگی این حرکت حیات آفرین، بحث می کنیم.
پیش از ورود به بحث لازم است قلمرو موضوع مشخص شود. منظور از علما در این عنوان، عالمان دینی یعنی فقها هستند و منظور از پاسداری، اعم از احیا، حفظ، نشر و گسترش معارف دینی و ستیز در برابر تجاوزگران به حریم دین است. مراد از دین نیز مجموعه ی معارف و اعتقادات، اخلاقیات و امور تربیتی و احکام و مسائل علمی است که از آن به قوانین و مقررات موضوعه یا به اصطلاح فقها «فقه» تعبیر می شود.
بستر بحث از نظر زمانی، عصر انتظار یعنی از زمان غیبت صغری (260 ه.) است، چون عصر قبل از غیبت، عصر حضور ائمه علیهم السلام است و در عصر حضور گرچه فقها و عالمان دینی بودند، اما به علت حضور امامان علیهم السلام تحت الشعاع قرار داشتند؛ بدین معنا که مرجعیت آنان در صورت دست رسی نداشتن مردم به ائمه علیهم السلام بوده است و مردم در حد امکان سعی می کردند به منبع و مرجع اصلی مراجعه کنند. خود فقها نیز مشکلات و مسائل خود را تا حد مقدور با آن بزرگواران در میان می گذاشتند.

جایگاه عالمان دینی
عالمان دینی به لحاظ دانشی که می اندوزند و نیز به سبب رابطه ی ولایی با شیعیان یا پیشوایان معصوم و رسالت و مسئولیت خطیر پاسداری، آگاهی بخشی و تربیتی که دارند در شریعت از رتبه و جایگاه بلندی برخوردارند که از دو منظر بدان اشاره می شود:

الف) منظر آیات
قرآن می فرماید:
(و جعلنا بینهم و بین القری الّتی بارَکنا فیها قریً ظاهرةً و قدّرنا فیها السَّیر سیروا فیها لیالی و أیّاماً آمنین)؛ (1) (در میان آنان و میان آبادی هایی که در آنها برکت نهاده بودیم، آبادی های متصل به هم قرار داده بودیم و در میان آنها مسافت را به اندازه، مقرّر داشته بودیم [و به آنها گفتیم:] در این راه ها شب ها و روزها آسوده خاطر بگردید.
در چندین روایت، امامان علیهم السلام «قرای ظاهره» را دانشمندان و عالمان دینی دانسته اند که میان مردم و «قرای مبارکه» یعنی معصومین علیهم السلام قرار دارند و مردم را با ارشادها و راهنمایی های خود به «قرای مبارکه» می رسانند و مردم از حرکت در این مسیر در هر شرایطی احساس امنیت می کنند.
قرآن می فرماید:
(فلولا نفر من کلِّ فرقة منهم طائفةٌ لیفقَّهوا فی الدّین و لیُنذروا قومهم اذا رَجَعوا إلیهم لعلّهم یحذرون)؛ (2) چرا از هر گروهی از آنان (مؤمنان) طایفه ای کوچ نمی کند تا در دین (و معارف و احکام اسلام) آگاهی یابد و به هنگام بازگشت به سوی قوم خود آنها را بیم دهند؟! شاید (از مخالفت فرمان پروردگار) بترسند و خودداری کنند.
منظور از تفقّه در دین، فراگیری همه معارف و احکام اسلام، اعم از اصول و فروع است. بنابراین آیه یاد شده دلیل روشنی است بر این که همواره گروهی از مسلمانان به عنوان انجام یک واجب کفایی باید به تحصیل علم و دانش در زمینه تمام مسائل اسلامی بپردازند و پس از فراغت از تحصیل به ارشاد و هدایت مردم همت گمارند.

ب - منظر روایات
اما اندیشه گری و تفقه از دیدگاه روایات چگونه است. امام علی علیه السلام می فرماید:
تفقَّه فی الدّین فاِنّ الفقهاءَ ورثة الاَنبیاء؛ (3) در دین تفقّه کن، زیرا فقیهان، وارثان پیامبرانند.
در این روایت، امام علی علیه السلام ضمن دستور به تفقّه در دین، فقها را وارثان انبیا معرفی کرده است.
از امام زمان عجل الله تعالی فرجه نیز دستور اکید است که:
امّا الحوادث الواقعة فارجعوا فیها الی رواة حدیثنا فاِنّهم حجَّتی علیکم و اَنا حجة الله علیهم؛ (4) در حوادث و رخدادهایی که پیش می آید به روایان احادیث ما رجوع کنید که آنان حجت من بر شما هستند و من حجت خدا بر آنان می باشم.
در این توقیع شریف، حضرت حجت عجل الله تعالی فرجه تکلیف شیعیان را در عصر غیبت مشخص کرده و آنان را در رخدادهای اجتماعی به روایان احادیث که همان فقها هستند ارجاع داده است. و در فلسفه ی دستور خود تأکید کرده که فقها حجّتِ آن حضرت در میان مردم می باشند.

رسالت ها و ویژگی ها
عالمان دینی در سِمَت جانشین پیامبر صل الله علیه و اله و امامان معصوم علیهم السلام از آغاز غیبت صغری تاکنون با تحمّل رنج و سختی هایِ «تفقه در دین» و نیل به مقام اجتهاد و نیز برقراری رابطه ی معنوی و پیوند ولایی با امام زمان خویش و تخلّق به اخلاق رسول الله و الگوگیری از خط مشی عملی و زندگی زاهدانه و مجاهدانه امیرمؤمنان علیه السلام توانسته اند پاسداران امین و مخلصی برای اسلام عزیز، تکیه گاه مورد اعتمادی برای پیروان مکتب اهل بیت علیهم السلام و پیش گامان جهاد و مبارزه با ستم گران، طاغوت ها و تجاوزگران به حریم اسلام و مرزهای مسلمانان در عرصه های فکری و فرهنگی، بلکه نظامی باشند.

مرزبانی از عقیده ی اسلامی
بخشی از رسالت ها و ویژگی های عالمان دینی در مرزبانی از عقیده ی اسلامی است؛ توضیح آن که: دشمنان عقیده و اندیشه ی اسلامی همواره - به صورت فردی و گروهی - می کوشیدند افکار و اذهان مردم را از اعتقادات و معارف حقّه دین، نهی کنند. این تلاش در دوران غیبت، ابعاد گسترده تری پیدا کرد. فقهای اسلام، شاخص ترین قشری بودند که در سنگر هدایت و ارشاد و تعلیم و تربیت به مرزبانی عقیده ی اسلامی همت گماردند و در هر عصری با استفاده از جایگاه وعظ و خطابه، نوشتن کتاب های ارزنده، تشکیل حوزه های بزرگ علمی و درسی و بحث و مناظره با سران مخالفان و مکاتب الحادی جوامع اسلامی و تشنگان حقیقت را از چشمه سارهای قرآن و سنت معصومین علیهم السلام سیراب نموده، شیاطین انس و رهزنان ایمان و عقیده ی مسلمانان را از دست یابی به اهداف شوم خود مأیوس می کردند. امام عسگری علیه السلام در این باره از قول امام صادق علیه السلام می فرماید:
علمای شیعیان ما مرزبانان مرزی هستند که شیطان و لشکریانش از آن جا قصد هجوم دارند. آنان شیاطین را از یورش به حریم شیعیان ما باز می دارند و نمی گذارند او و پیروان معاندش بر پیروان ما مسلط شوند. (5)
و نیز در روایتی دیگر از زبان پدرش امام هادی علیه السلام فرمود:
اگر بعد از غیبت قائم ما عالمانی نباشند که از دین حمایت کنند و مردم را به سوی قائم ما فرا خوانند و شیعیان ناتوان را از وقوع در دام های شیطان و پیروان سرکش او برهانند. کسی باقی نمی ماند مگر آن که از دین خدا بر می گردد. لیکن عالمان دینی زمام دل های شیعیان ضعیف را در دست می گیرند و همچون سکان داران کشتی، آنان را از خطرات و تهدیدها نجات می دهند. آنان بهترین انسان ها در پیش گاه خداوند هستند. (6)
نتیجه این که مسئله انتظار، زمینه ی تربیت علمای دینی را در بخش های مختلف فراهم کرد و تلاش مستمر و سازمان یافته علما را در ایفای نقش ها و مسئولیت هایی که در فقدان معصوم متوجه ایشان بوده، به وجود آورد. از همین رو، علما نقش مشخص تر و جدی تر را در جامعه عهده دار شدند و سازمان روحانیت، نهاد وکالت و حوزه های علمیه در این راستا شکل گرفتند و نقش ها سریع تر و تعریف شده تر مطرح شد. از آن طرف مردم هم در زمان غیبت احساس و اعتقادشان این است که تنها مرجعی که می تواند دین را از آنان اخذ نماید علمای دینی هستند علما هم نگاهشان به این بوده که بتواند در غیاب معصوم پاسخ گوی نیازها باشند.

رسالت حوزه های علوم دینی
حوزه های علوم دینی شیعه، تبلور عینی و تابلوی جاودانه فلسفه انتظارند. دل سوخته ترین عاشقان امام مهدی عجل الله تعالی فرجه، در این مهد، بالیدند و استوارترین و مایه ورترین میراث فرهنگی مهدویت را همین حوزه های مبارک آفریدند. دست پروردگانِ حوزه های شیعه، هر کدام در دیار و اقلیم خویش، پرچم انتظار بودند، بر بام تاریخ آن قوم و دیار و مشعل هایی فروزان فرا راه کاروان بشر به کعبه وصال و در تاریکستان فتنه ها، هواها، هوس ها، خدعه ها و ده ها بیراهه های راه گونه و سراب های آب نما و چراغی روشن بر مناره آرمان شهر اسلام.
اینان، در سیاه ترین دوره ها، با مدد جستن از «انتظار فرج»، امید به فرج را در دل های پاک دینان و زلال فطرتان زنده داشتند و جنبش های عدالت خواهی و ستم ستیزی را، در جای جایِ دارالاسلام به پا ساختند. امیدی که چونان دویال برای تکاپو در زندگی گذر از باتلاق ها و بیغوله های جهل، دودلی و گمراهی است. مگر نه این است که ولیّ عصر عجل الله تعالی فرجه نجات بخش بشر از کفر و ستم، در عصر سیاست هاست. مگر او، منادی عدالت، برپا دارنده حدود دینی، احیاگر معارف قرآنی و برپا کننده ی حکومت عدل الهی نیست، مگر غیر از این است که او کرامت های اخلاقی را در زندگی و جامعه بشری پیاده می کند و آرمان های انبیا و اولیای الهی را عملی می سازد و عینیّت می بخشد؟ و آیا حوزه های علوم دینی و عالمان فرهیخته و ربّانی، در طول تاریخ، رسالتی جز این می جستند و تلاشی غیر از این داشتند؟
مگر نه این که فلسفه وجودی حوزه ها، تبیین مکتب، پاسداری از اسلام ناب، دفاع از مظلوم، انگیختگی روح عدالت خواهی، عدالت گستری، نشر علمی و عملی فضائل اخلاقی و الهی و فرآورده های دینی و قرآنی، پاس داشت حدود و ثغور شریعت، زنده نگه داشتن امید به عدالت و ایجاد گشایش، برای پاک سازی ذهنی از همه کج اندیشان و ستم هاست؟
مگر عالمان ربانی، نابودی طاغوت ها و ستم شاهان و استقرار معارف و ارزش های ناب محمد صل الله علیه و آله را در همه زوایایش وعده ندادند و خود در عمل، گواه این مدعی نشدند و در آماده سازی مقدمات فرج و رسیدن به حکومت عدل جهانی، جام شهادت را ننوشیدند؟
آری آنان چنین بودند و شاهدانی شدند گویا بر بام تاریخ بشر. گزاف نیست اگر بگوییم کارنامه حوزه ها، جز انتظار فرج نیست. اندک تأملی در تاریخ حوزه های شیعه، درستی این گفته ها را می نماید. بر طبق آن چه که اشاره شد سه رسالت اساسی و مقدس حوزه در عصر انتظار عبارت است از:
1- اهتمام و اقتدا: اسوه گیری از آرمان های مهدوی و سامان دادن زندگی و تلاش حوزوی و سیرت و رفتار عالم دینی و طالبان علم، بر اساس سیره حضرت مهدی عجل الله تعالی فرجه و پرتو گرفتن از آن انسان کامل.
2- وراثت: پاسداشتِ مکتب مهدی، حراست از معارف ناب اسلامی و خرافه زدایی از زلال سیمای مکتب وحی.
3- نیابت: برفراز داشتن پرچم هدایت، نگاهداشت روح عدالت خواهی و ستم ستیزی، سرپرست امت اسلامی در غیبت بزرگ و طولانی حضرت مهدی عجل الله تعالی فرجه.
اینک نظری کوتاه به نقش و اهمیت هر یک از موارد فوق می افکنیم:

اهتمام و اقتدا
امام زمان عجل الله تعالی فرجه و انتظار برای حوزویان، نه یک عقیده که زندگی و حیات است؛ حیاتی که تغذیه فکری و مادی آنها، به عنایت او وابسته است هم سرباز اویند، هم برخوان نعمت او، از او چراغ راه می گیرند و رسم هدایت می جویند. مردم نیز به آنها چنین می نگرند.
با این برداشت، متولیان و سازمان دهندگان حوزه، که خود نیز به یُمنِ وجود و عنایت و لطف او، عزّت و سروری یافته اند، بایسته است که خطوط نورانی قامت معنوی آن امام همام را تراز و شاخص سازماندهیِ تشکیلات، بازسازی و بالنده سازی حوزه ها کنند و همت خویش را در پی ریزی حوزه ای که خشنودی مولاست به کار گیرند. رسالت جهانی مهدی را با همه بار معانی اش، دلیل کار حوزه ها کنند. آنان باید حوزه ای بسازند که شاگردانش اوصاف امام عصر علیه السلام را قبله خویش قرار دهند و عشق به او را مسیر خود. اگر مهدی، امام عصر، امام زمان و صاحب عصر و زمان است، آنان نیز، زمان شناس بارآیند و طلایه داران عصر خویش تا بتواند مدیر و هادی قبیله شوند و زمان و روزگار و جامعه و زندگی مردم را بر راستای ویژگی ها و هدف های امام زمان سامان دهند.

وراثت
عالمان ربانی و حوزه های علوم دین در روزگاری که امام زمان علیه السلام از ما چهره پوشانده است، وارث او در نگاهبانی میراث معرفتی دین و ایمان مردمند. بیان احکام، روشن کردن مرزهای اعتقادی، بیرون آوردن معارف، اخلاق، آداب و موازین تربیتی از متون دینی و تأمین دانش های دینی مورد نیاز جامعه اسلامی، بر عهده ی آنان است. آنان در روزگار غیبت، باید محاسن و نیکویی های معارف قرآن و اهل بیت علیهم السلام را به نسل ها بنمایانند و برتری منطق و توانایی اسلام را در برآوردن بهروزی و سعادت بشر، با زبان همان روزگار و با بهره وری از بهترین ابزار پیام رسانی به جهان، برسانند: «العلماء مصابیح الارض و خلفاء الأنبیاء و ورثتی ورثة الأنبیاء». (7)
این وراثت، همان زنده نگه داشتن اسلام بر فراز اعصار است:
در روزگار طولانی غیبت حضرت، شیطان های پنهان و آشکار، تهاجم خود را آغاز می کنند تا پایه های اعتقادی مسلمانان را سست و ایمان آنان را بربایند، تنها پناه گاه مسلمانان، حوزه های علمی و اعتقادی است که باید در خور هر مورد، به دفع و رفع این زیان ها و خطرها بپردازند و با بهره وری از منطق نیرومند وحی، به حفاظت از اسلام بپردازند.
معصوم می فرماید:
لولا من یبقی بعد غیبة قائمنا علیه السلام من العلماء الدّاعین إلیه، و الدّالّین علیه. و الذالبّین عن دینه بحجج الله، و المنقذین لضعفاء عبادالله من شُباک ابلیس و مَرَدَتَه، و من فخاخ النّواصب لما بقی اَحدٌ إلّا ارتَدَّ عن دین الله و لکنّهم الّذین یُمسکون ازمة قلوب ضعفاء الشیعة کما یمسک صاحب السّفینة سکّانها؛ (8) اگر در روزگار غیبت قائم، عالمانی نبودند که ظهور و فرج او را فریاد کنند و مردم را به سوی او ره نمایند و از دین او، با استدلال های محکم، به دفاع برخیزند و کسانی را که ایمان سستی دارند، از ابلیس و پیروانش و از شکار ناصبیان (یورش گران برای ارکان دینی) رهایی بخشند، هیچ کس باقی نمی ماند، مگر این که راه ارتداد پیش می گرفت، ولی آنان، زمام شیعیان را در دست می گیرند، چونان که ناخدای کشتی عقبه کشتی را ....
گل های سرسبد حوزه ها، عالمانی ربّانی، به حق در درازنای تاریخ تشیع، وارثانی امین و هوش مند بودند و از میراث به جای مانده پیامبر و امامان شیعه، نیک پاسداری کردند، در هر دوره ای غبار خرافه را از سیمای زلال دین زدودند و با خرافه و خرافه بافان و خرافه سازان، به ستیز و رویارویی برخاستند، شبهه ها را پاسخی در خور دادند و دماغ شبهه افکنان در دین و ایمان مردم را با برهان ها و استدلال های متین به خاک مالیدند و ایتام آل محمد صل الله علیه و آله را که میراث معنوی و مذهبی شان مورد تاخت و تاز قرار گرفته بود، با رنج های استخوان سوز، طاقت فرسا و مقاومت و درایتی شگفت انگیز، پاس داشتند و توصیه امامان در توصیف وارث حقیقی اهل بیت را تبلور عینی و عملی بخشیدند. سرگذشت جهاد علمی عالمان ربّانی، در طول تاریخ حوزه های علوم شیعه، پر از حماسه ایثار، نستوهی و سرباختگی است. آنان، هم اسلام ناب را پاس داشتند و هم در رویارویی با زر و زور و تزویر حاکمان تاریخ، پرچم سرخ تشیع را بر فرازِ این خاکستان، برافراشته داشتند. نگاهی به سیره و میراث عظیم فرهنگی و علمی عالمان شیعه، گواه این مدعاست. نوشته هایی که هر کدام در پس خود فلسفه ها، رازها، رنج ها و حماسه ها دارند و فصلی پر دامنه از رویارویی علمی و فرهنگی حوزویان و دگراندیشان را فرا روی ما می گشایند.
تنها در میراث داری از غیبت مهدی عجل الله تعالی فرجه و فرهنگ انتظار، صدها عنوان کتاب به دست ما رسیده است که مطالعه و کاوش در چند و چون و خواستگاه پدید آمدن این کتاب ها، تابلویی زیبا از چگونگی مرزبانی و وظیفه داری آنان است. تلاش آنان در پاس داشتِ این اندیشه و فرهنگ سرنوشت ساز و دشمن برانداز، بر تارک تاریخ تشیع، خودنمایی می کند و چشم و دل هر خواننده و تاریخ پژوه را می نوازد. تابلویی که بیش از هزار سال، حماسه، تلاش فکری و فرهنگیِ میراث داری و تکلیف شناسی حوزویان را در عرصه معارف «مهدویت» به نمایش می گذارد. از ابن بابویه، کلینی، شیخ مفید، علامه حلی تا میرحامد هندی، علامه امینی و همفکران و شاگردان او.
در این تابلوی زیبا، شگفتی هایی از جلوداری علمی و فکری، گسترده آگاهی و آزاداندیشی، مرزبانی تا پای شهادت، مبارزه با خرافه و کج فکری و تنگ اندیشی و ... چشم را می نوازد و برای امروز حوزه ها می تواند راهنما و درس آموز باشد.

نیابت
دشوارترین وظیفه و تکلیف حوزه ها در عصر غیبت، نیابت عامه است. بی شک نیابت از امامی که منادی عدالت است به غور و کاوش در اصول و فقه نیست، به کرسی تدریس و انبوه شاگردان و نیز فقط به رساله و مناسک و گرفتن و تقسیم وجوهات و ... نیست.
نیابت، پذیرفتن همه تکالیف اسلامی اعم از علمی، سیاسی، اجتماعی، تربیتی و رهبری است. نیابت از مقوله اقدام و عمل است، نه موعظه و حرف. نیابت، میدان داری و حماسه گستری در برابر دشمن است، نه انزوا گزینی و پس پرده نشینی. نیابت، شناخت زمان و مکان، سیاست های جهانی و اشراف بر حرکت تاریخ و جامعه هاست.
نیابت، در حقیقت، زعامت و رهبری عامه است، رهبری سیاسی، نظامی، فرهنگی و اقتصادی تشیع. پاسداری از شیعه در دریای متلاطم روزگار خود و نگهبان همه ی مرزهای اسلام در برابر هجوم امواج فکرها و فرهنگ های گمراه کننده.)
 

راه امام خمینی (رحمه الله) طریق نجات از ظلمات آخر الزمانی

اولین برکت انتظار
 
اولین برکت انتظار فرج، وقتی خواهد بود که انسان منتظر بفهمد چه نوع ظلمتی جلوی ظهور نورانی امام را گرفته و موجب شده که امام همچنان در غیبت باقی بمانند. انسان ها باید در گره زدن جان خود به خدا نقشی فعال داشته باشند و این کار با کمک امامی معصوم که واسطه بین انسان ها و خداوند است انجام می گیرد(1) و در این حالت است که انتظار با تمام شور و حرارت شروع می شود و انسان ها از جهان مادی و ماشینی شده فاصله می گیرند، زیرا: «ساکنان جهان ماشینی، با همه چیز مثل ماشین رفتار می کنند، آنان طبیعت را سرد و بی عاطفه می یابند و خودشان هم مثل آن می شوند.» (2)
کسی که با فرهنگ انتظار آشنا باشد ظلمات زمانه بر او حاکم نمی شود؛ چنین کسی بدون آن که به غاری پناه ببرد، در جامعه به وظیفه خود مشغول است و در عین حال، مواظب است که گرد و غبار ظلمانی آخرالزمان بر او ننشیند، زیرا او می داند که از یک طرف، خداوند چه شرایطی را با حاکمیت امام معصوم، برای بشریت رقم خواهد زد و از طرف دیگر، می بیند که با غیبت امام معصوم (ع) چگونه باطل، جای حق را گرفته است. چنین انسانی می تواند خودآگاهی و دل آگاهی لازم را به مردم زمانه خود نیز بدهد.
تا بفهمد چگونه گرفتار ظلمات زمانه شده اند و راه برون رفت از این شرایط چیست؟

رمز ورود به فرهنگ انتظار
 
انسانی که منور به نور بصیرت شد، می داند که مشکل اصلی کدام است و چه نوع زندگی را باید مد نظر انسان ها قرار دهد. در آن صورت است که معلوم می شود اشکال اساسی وضع موجود جهان چیست و چرا مشکلاتی مثل بیکاری و مواد مخدر گریبان بشریت را گرفته و چرا هر چه تلاش می شود هیچ راهی برای برون رفت از آنها پیدا نمی شود. اگر به خوبی روشن شد که ظلمات آخرالزمان به چه معنی است، آن افق نورانی شروع به طلوع می کند و انسان وارد فرهنگ انتظار می شود و چنین حالتی یقیناً به ظهور حضرت صاحب الامر(ص) ختم خواهد شد؛ چون انتظار، به معنی حقیقی آن، پدیدار شده است.
اگر مشکلات اصلی بشر امروز، صرف بیکاری و فساد جوانان و مواد مخدر و امثال اینها باشد که هر انسان معمولی هم می تواند آنها را به عنوان یک مشکل بفهمد و برای رفع آنها تلاش کند و خواستار جامعه ای خالی از آنها باشد. ولی آن چیزی که اولیای الهی می فهمند و منتظر آن هستند، چیز دیگری است، بسیار بالاتر از این نوع خواسته ها، در همین رابطه، باید آن حجابی که روح ایمان را در صدر اسلام پوشانده بشناسیم تا به آن نحو که مقام معظم رهبری (رحمه الله) ترسیم کردند وارد فرهنگ انتظار شویم و بفهمیم که چرا ائمه (ع) تلاش کردند تا «اسلام را به همان مسیری که پیغمبر پیش بینی کرده بودند، برگردانند».( 3)

فرهنگ غرب ظلمت نهایی آخر الزمان
 
از آخرین پیام رسمی امام خمینی (ره) در تاریخ 2 / 1 / 1368 چنین برداشت می شود که ظلمت نهایی که در آخر الزمان رخ می نماید، خود را در فرهنگ غرب استکباری نشان داده و همه ظلمات ممکن را به صحنه آورده و این غیر از ظلمی است که محمد علی شاه و یا مظفر الدین شاه انجام دادند. نه آن ظلمت ها، ظلم آخر الزمانی بود و نه مقابله با آنها به اسم فرهنگ انتظار و عزم برای زمینه سازی حاکمیت حضرت ولی عصر (عج) انجام شد. به همین جهت، ملاحظه فرمودید که با رفع ظلم قاجار، رضاخان و سلسله پهلوی ظهور کرد و اکثریت جامعه، در ابتدای امر، نتوانستند متوجه ظلمات او شوند، زیرا با فرهنگ انتظار به مقابله با سلسله قاجار نرفته بودند.
امام خمینی( رحمه الله) به ما نشان دادند، طاغوتی که باید با تمام وجود با آن مقابله کنیم و حکومت جهان حضرت مهدی (عج) را جایگزین آن نماییم. در فرهنگ غرب ظهور کرده و آن نور حقیقی هم که باید با این ظلمت درگیر شود، در دست ما است. ایشان در همین رابطه می فرمایند: «انقلاب مردم ایران، نقطه شروع انقلاب بزرگ جهان اسلام به پرچمداری حضرت حجت (عج) است».(4)

رسالت اصلی انقلاب اسلامی
 
انقلاب اسلامی به یک انقلاب جهانی نظر دارد که توسط صاحب الامر (عج) به وقوع می پیوندد. و به تعبیر حضرت صادق (ع) «ان قائمنا اذا قام اشرقت الارض بنور ربها.(5) هنگامی که قائم ما قیام کند، زمین به نور پروردگار روشن می شود و تاریکی یکسره از بین می رود.» لازمه این قیام، انقلابی است که تمام مناسبات فرهنگ استکباری را در هم بریزد.
از آن جایی که انقلاب اسلامی ایران، نقطه شروع انقلاب حضرت مهدی (عج) است، باید با همان روش حضرت بقیه الله (عج) را با فرهنگ استکباری روبه رو شود؛ یعنی نفی فرهنگ کفر و نه مدارا با آن. چون بنا به فرمایش حضرت امام خمینی (ره) باید به ایجاد حکومت جهانی اسلام فکر کنیم و این با مدارا با فرهنگ کفر ممکن نیست. ایشان می فرمایند: «باید دولت جمهوری اسلامی تمام سعی و توان خود را در اداره هر چه بهتر مردم بنماید. ولی این بدان معنا نیست که آنها را از اهداف عظیم انقلاب که ایجاد حکومت جهانی اسلام است منصرف کند.» (6) همچنین ایشان در سخن هشدار گونه ای خطاب به مسئولان فرمودند: «مسائل اقتصادی و مادی، اگر لحظه ای مسئولین را از وظیفه ای که بر عهده دارند، منصرف کند، خطری بزرگ و خیانتی سهمگین را به دنبال دارد.» (7)
پس غفلت از مقابله با جهان استکباری، اولاً خطری بزرگ پیش می آورد و بعد روحی و تربیتی جامعه را از حماسی بودن به خوشگذرانی و رفاه طلبی تغییر می دهد؛ ثانیاً خیانتی عظیم محسوب می شود چون در حقیقت، پشت کردن به هدف اصلی انقلاب اسلامی است. زیرا با شروع انقلاب اسلامی، شرایط برای کنار زدن پرده ای که بین ما و امام زمان (عج) قرار دارد به خوبی فراهم شده است. به همین علت باید فعالیت ها را در نفی ظلمات روح استکباری و ایجاد حکومت جهانی اسلام شروع کرد و این به معنی درگیری نظامی با جهان استکبار نیست، بلکه کافی است با روحیه انتظار، چشم ها را به چیزی بالاتر از آنچه غرب استکباری، زندگی می نامد، بدوزیم و این راه ظلمانی را نفی کنیم که این بزرگ ترین قدم و سخت ترین آن است و کم هزینه هم نیست.

آثار توجه به رهنمودهای حضرت امام (ره)
 
به خوبی روشن است که هر اندازه به امام خمینی (ره) و رهنمودهای او نزدیک شویم، حجاب بین خود و امام عصر (عج) را کم کرده ایم و به دنبال آن، جامعه از پرتو انوار حضرت صاحب الامر (عج) در جای جای زندگی فردی و اجتماعی بهره مند، و زمینه ظهور فراهم تر خواهد شد. در مقابل، به هر اندازه که از امام خمینی (ره) و راهی که جلوی ما گشوده است دور می شویم، حجاب بین خود و حضرت صاحب الامر (عج) را بیشتر خواهیم کرد.
 
ملاحظه فرمودید که در هشت سال دفاع مقدس، چگونه نور وجود حضرت امام زمان (عج) به نحوی خاص احساس می شد، ولی همین که به اسم و برای سازندگی و اصلاحات و غیره به ظلمات فرهنگ غرب نزدیک شدیم غیبت ایشان شدیدتر شد. نور ظهور امام زمان (عج) مثل نور خداوند است؛ خداوند جلوه ای می کند، اگر قلب آماده باشد جلوه ای دیگر می نماید، باز اگر قلب آماده تر شود، جلوه بیشتری می کند، تا آن جا که ان شاء الله قلب انسان محل ظهور نهایی انوار خداوند می شود ظهور و فرج حضرت صاحب الامر (عج) نیز نهایتی دارد که وقوعش در آخرالزمان است، اما نوع ارتباط ها و شرایط اجتماع، ظهور را شدت و ضعف می بخشد.

راه انتظار، راه حقیقی امام (ره)
 
امام خمینی(ره) روشن کرده است که برای کنار زدن پرده غیبت، باید جانانه به صحنه آمد؛ چون اولاً انقلابی به وقوع پیوسته که سبک و سیاقش، مهدوی است و ثانیاً باید به فکر حکومت جهانی باشیم و در این راه بدانیم که «شکستن فرهنگ شرق و غرب، بی شهادت میسر نیست.» (8) و این است معنی انتظاری که تقدیر شیعه را تا اوج کمال، رقم می زند ایشان تأکید می کرد که فرهنگی وجود دارد که حجاب نور مهدی (عج) شده و باید با آن مقابله کرد و شاخصه آن ضد قدسی بودن آن است؛ چه در جلوه لیبرالیسم به سرکردگی آمریکا. فرهنگ غربی، نور مهدی (عج) را در حجاب نگه داشته و ذهن مردم جهان را با انواع برنامه های شیطانی در کنترل خود قرار داده است تا هرگز به حاکمیت امام معصوم فکر نکنند، اگر هم می خواهند معنویت را در زندگی خود وارد کنند، باید حاکمیت آمریکا را در دهکده جهانی بپذیرد، رجوع به حضرت مهدی (عج) تمام این حجاب ها را پس می زند و تاریخ را تا حاکمیت امام معصوم جلو می برد.
بسیار مشکل است که آدم متوجه شود روح این مسلمان نماز خوان، همان روح فرهنگ غربی است و مانع ظهور نور حضرت مهدی (عج) شده، مگر این که جایگاه حضرت مهدی (عج) را درست بشناسیم و خود را در انتظار او نگه داریم و با حاکمیت لیبرال دموکراسی غربی همه چیز را تمام شده ندانیم. در چنین شرایطی می توان فهمید که هر کس اسلامی را تبلیغ کرد که سر سازش با غرب داشت، تبلیغ او نه در فرهنگ انتظار جای می گیرد و نه نسبتی با انقلاب دارد؛ چرا که حضرت امام خمینی (ره) شاخصه انقلاب را مقابله با فرهنگ غربی تعیین فرمودند، زیرا فرهنگ مدارا با کفر، به کفر رسمیت می بخشد. و این کار یک نوع کنار آمدن با شیطان است.

فرهنگ انتظار، طریق مبارزه با جنگ نرم
 
با تقویت فرهنگ انتظار، نه تنها انقلاب اسلامی از غرب زدگی داخلی آزاد می شود، بلکه روحیه عبور از غرب، در تمام مردم جهان به وجود می آید به شرطی که راه امام خمینی (ره)- که همان راه واقعی انتظار است - گشوده بماند و در آن صورت است که ملت ما از جنگ نرمی که دشمن ایجاد کرده به خوبی می گذرد و دشمن را به صورتی فوق العاده مأیوس می کند. اگر می خواهید دختران و پسران و همسرانتان برایتان بمانند و دشمن، آن ها را از شما نگیرد، باید با رویکرد عبور از غرب به خط امام (ره) و اهداف انقلاب اسلامی نظر نمایید تا شما نیز شامل این روایت باشید که رسول خدا (ص) فرمودند: « افضل العباده انتظار الفرج؛ (9) برترین عبادت، انتظار فرج است.»
حضرت روح الله (ره) به ما پیام داده است که امروز، خدا ما را مسئول کرده است که راه ظهور حضرت را بگشاییم، همان طور که به عهده امام زمان (عج) این وظیفه را گذاشته که در اولین فرصت که زمینه آماده شد ظهور کند. به تعبیر ایشان: «امروز خداوند ما را مسئول کرده است. نباید غفلت نمود. امروز با جمود و سکون و سکوت باید مبارزه کرد و شور و حال و حرکت انقلاب را بر پا داشت.» (10)

حاصل سخن
 
در حال حاضر، جز راه امام خمینی (ره) برای ورود به اردوگاه منتظران مهدی (عج) راهی در میان نیست و تا راه امام خمینی (ره) را درست نفهمیم و در آن پرورش نیابیم، هیچ ورودی در فرهنگ انتظار نداشته ایم. اگر فرهنگ انتظار را درست بشناسیم و خود را وارد چنین فرهنگی کنیم، به خوبی احساس می کنیم که از همه جهات، تغییر کرده ایم، اعم از روحیه حماسی که در ما پیدا می شود و یا اندیشه عمیقی که در معارف اسلامی پیدا می کنیم. زیرا با فرهنگ انتظار می توان از حجاب ظلماتی آخر الزمان عبور کرد و با زندگی دیگری آشنا شد، یعنی زندگی در کنار حضرت مهدی (عج) و در کنار رسول خدا (ص) اما اگر وارد چنین انتظاری نشویم، ظلمات آخرالزمانی با ظاهر دینی اش ما را می فریبد، چنان چه پیامبر (ص) می فرمایند: «زمانی بر امت من پیش می آید که از قرآن جز نقش آن، و از اسلام جز نام آن باقی نمی ماند. مسلمان نامیده می شوند، در حالی که بیش از همه مردمان از آن دورند. مساجدشان آباد است، ولی از هدایت خالی است.»
 

امام زمان در بیان آیه الله کشمیری

هر چه درباره امام زمان بگوییم و بنویسیم باز نخواهیم توانست حق مطلب را ادا کنیم .

یوسف زهرا سلام الله علیها پناهگاه شعیان و محبین خود هستند .

چه زیبا می گفت بلبل خوش نغمه خوان ولایت مرحوم کافی : مردم ما بی کس نیستیم ما امام زمان داریم.

رسول الله صلی الله علیه و آله ما را به ظهور حضرتش این چنین بشارت می دهند:

سیکون بعدی خلفاء ، و من بعد الخلفاء امراء ، و من بعد الامراء ملوک ، و من بعد الملوک جبابرة ، ثم یخرج رجل من اهل بیتی یملا الارض عدلا کما ملئت جورا.

بعد از من خلفایی خواهند بود و بعد از خلفاء ، امیرانی و بعد از امیران ، شاهانی و بعد از شاهان ، جبارانی و سپس مردی از خاندان من قیام می کند و زمین را از عدالت می آکند ،هم چنان که از ستم آکنده شده است (1)

شیعیان نباید امید خود را برای ظهور منجی آخرالزمان از دست بدهند.

طلاب و روحانیون باید مردم را به ظهور حضرتش امیدوار سازند و اجازه خاموش شدن نور امید در دلهای آنان را ندهند.

رسول الله در کلامی دیگر درباره مهدی موعود عجل الله تعالی فرجهالشریف این گونه می فرمایند:

یلی رجل من اهل بیتی یواطی اسمه اسمی ، لو لم یبق من الدنیا الا یوم لطول الله ذلک الیوم حتی یلی.مردی از خاندان من حکومت خواهد کرد که نامش با نام من یکی است .اگر از دنیا جز یک روز نمانده باشد خداوند آن روز را دراز می گرداند تا او حکومت را به دست گیرد.(2)

عارف نامی مرحوم آیت الله کشمیری که همه وجودش مملو از عشق امام زمان علیه السلام بود درباره حضرتش سخنانی نغز و شنیدنی دارند که از این قرارند:

1- روزی یک ساعت با حضرت خلوت کنید، متوجه حضرت بشوید.زیارت "سلام علی آل یاسین" را بخوانید بعد زیاد بگویید: یا صاحب الزمان اغثنی،یا صاحب الزمان ادرکنی، المستعان بک یابن الحسن، زیاد بگویید، توسل بکنید به ایشان، یک خرده یک خرده رفاقت پیدا می شود.

2-برای فرج امام زمان (عج) خلق الله توسل به امام زمان کنند.خدا را قسم بدهند به حق امام زمان.

3-امام زمان سرّ خداست و ملاقات آن بزرگوار هم سرّ خداست و اگر کسی مدعی این قضیه بشود این معنای سرّ بودن از بین خواهد رفت.

4-بسیاری از مواردی که از تشرّفات ذکر میشود، تشرّف نیست.

5-اگر شنیدید مثلاً فلان آقا ادعای رۆیت یا تشرف به خدمت حضرت را کرد، جدی نگیرید و این مسائل را به اهلش بسپارید، چراکه فقط اهل فن میدانند که ادّعای یک نفر با موازین شرع مطابقت دارد یا نه.

6-من در این امور (ادّعای رۆیت امام زمان) دیر باورم.

7-امام زمان (عج) پاک و طاهر است، باید پاک شوید، طاهر شوید، تا با او سنخیت پیدا شود.

8-تا انسان ها آماده پذیرش حضرت نشده باشند، تا حضرت در دل آنها ظهور نکرده باشد و قرین دل آنها نشده باشد، ظهور خارجی برای انسان چیزی را عوض نخواهد کرد و پیدا کردن این آمادگی همان انتظار فرجی است که افضل شمرده میشود.

9-توسل کنید به خود امام زمان علیه السلام، خدا را به حق امام زمان قسم دهید.

10-هر وقت متقی شدید، زمینه خدمت امام زمان (عج) رسیدن، فراهم است.

11-روزی یک ساعت با حضرت خلوت کنید. در جای خلوت زیارت آل یاسین بخوانید.

12-ملاقات با امام زمان (عج) ممکن است ولی نوعاً خواب یا مکاشفه است.

13-مدت طولانی برای تقرّب به محضر حضرت بقیة الله روزی یک مرتبه سوره نور خوانده شود.

. انتظار در جهت گشايش امور شخصي :

2. انتظار جهت گشايش در امور مؤمنان :

3. انتظار در جهت گشايش امور آحاد انساني :

4. انتظار جهت گشايش امور جامدات ،گياهان و حيوانات :

5. انتظار جهت گشايش امر انبيا و اوليا :

6. انتظار جهت گشايش در امور آل محمد (ص) :

7. انتظار جهت گشتايش امور ملکوتيان :

8. انتظار جهت گشايش در امور امام زمان (ع) :

ندرزهای آیت الله بهجت (ره) :علت غیبت امام زمان(عج) خود ما هستیم ... سبب غیبت امام زمان(عجل الله تعالی فرجه) خود ما هستیم، زیرا دستمان به او نمی‌رسد، وگرنه اگر در میان ما بیاید و ظاهر و حاضر شود چه کسی او را می‌کشد؟! آیا جنّیان آن حضرت را می‌کشند، یا قاتل او انسان است؟! ما از پیش در طول تاریخ ائمه(علیه السلام) امتحان خود را پس داده‌ایم که آیا از امام حفظ و اطاعت می‌کنیم یا اینکه او را به قتل می‌رسانیم؟! انحطاط و پستی انسان به حدّی است که قوم حضرت صالح(علیه السلام) ناقه صالح را با اینکه وسیله ارتزاق و نعمت آنها بود، پی کردند، چنان‌که قرآن کریم درباره آن می‌فرماید: «لها شربٌ و لکم شرب یوم معلوم، یعنی، یک روز آب سهم شما باشد و روز دیگر سهم آن، آن ناقه، یک روز آب چاه را می‌خورد و در عوض به آنها شیر می‌داد! بنابراین، همان‌گونه که ممکن است عقلاً خزینه و انبار نعمت خود را نابود کنند، همچنان که ناقه صالح را کشتند، امکان دارد که ما انسان‌های عاقل(!) نیز امام زمان(عجل الله تعالی فرجه) را که تمام خیرات از او است و از ناقه صالح بالاتر و پرفیض‌تر است برای اغراض شخصیه خود به قتل برسانیم!

انتظار ظهور امام زمان(عج) به معناى انتظار براى پر شدن جهان از عدل و داد و عدالت براى همه انسان‏ها، انتظار رفع ظلم از صحنه زندگى بشر و انتظار فرا رسيدن دنيايى برتر از لحاظ معنوى و مادى است و بر همين اساس، نيمه‏شعبان عيد بسيار بزرگى است كه جهان چشم انتظار مولود مبارك و معظم آن، و بشريت تشنه رهبرى و هدايت اوست.

رهبر معظم انقلاب وجود حالت انتظار را در دل آحاد مردم يكى از الطاف خداوند بر مردم ايران در دوران انقلاب مى‏دانند و مى‏فرمايند:

اين بزرگوار در فضاى ذهنى و معنوى جامعه ما حضور دارد و جوانان مؤمن و با اخلاص نيز با آن حضرت قلباً در ارتباط هستند. اين ارتباط به معناى حقيقى كلمه دو جانبه است و در حالات برجسته شور و محبت و احساس و عواطفى كه ملت ايران نسبت به اين بزرگوار دارند، اين ارتباط طرفينى است.

ايشان انتظار ظهور امام زمان(عج) را موجب زنده شدن روح انتظار فرج در جوامع بشرى دانسته و مى‏فرمايند:

انتظار به معناى اشتياق انسان براى دست رسى به وضعى برتر و بالاتر است و اين حالتى است كه بشر هميشه بايد در خود حفظ كند و پيوسته در حال انتظار فرج الهى باشد.

مقام معظم رهبرى به تلاش مستمر قدرت‏هاى شيطانى براى از بين بردن فروغ اميد در دل انسان‏ها اشاره كرده و مى‏فرمايند:

مبناى كار قدرت‏هاى طاغوتى بر اين است كه فروغ اميد را در دل‏ها بميرانند و همه اميدها را به يك نقطه مادى، يعنى پول و زخارف كم ارزش دنيا متمركز كنند كه سر رشته آن نيز در دست خودِ آن هاست. همه چيز را باحساب‏هاى كمى و پولى محاسبه مى‏كنند و معنويات را از حساب خارج‏مى‏كنند و به ويژه مى‏كوشند كه آن آينده موعود را از چشم ملت‏ها دورنگه‏دارند، اما ملت‏ها بايد اميدوار باشند تا اين اراده تكوينى الهى تحقق پيدا كند.

انقلاب اسلامى بذر اميد را در دل همه مستضعفان نشاند. انقلاب اسلامى ايران، ظهور سراسر نور مولا(ع) را نزديك ساخته است. اينك بر همگان است كه اين تلاش خدايى را با همه شدايد و سختى‏ها تا آخرين سر منزل مقصود - كه آماده كردن همه زمينه‏ها براى فرجش مى‏باشد - ادامه دهند. در اين رهگذر، از توطئه‏هاى موذيانه دشمن نبايد غافل بود. رهبر معظم انقلاب در رابطه با هوشيارى امت مسلمان مى‏فرمايد:

دشمنان سراغ مجموعه احكام و مقررات اسلام رفتند. هر عقيده و هر توصيه‏اى از شرع مقدس كه در زندگى و سرنوشت آينده فرد و جماعت و امت اسلامى تأثير مثبت و بارزى داشته است، به نحوى با آن كلنجار رفتند تا اگر بتوانند آن را از بين ببرند، اگر نتوانند، روى محتوايش كار كنند! ... گاهى ده‏ها سال زحمت مى‏كشند، براى اين كه بتوانند نقطه درخشانى را كور يا كمرنگ كنند يا نقطه تاريكى را به وجود بياورند! سال‏هاى متمادى مى‏نشينند و پول خرج مى‏كنند! يكى زحمت مى‏كشد و تلاش مى‏كنند، ولى توفيق پيدا نمى‏كند، بعد از او كسان ديگرى مى‏آيند. روى عقايد دنياى اسلام، از اين‏گونه كارها خيلى شده است. روى عقيده توحيد، عقيده امامت، روى اخلاقيات اسلامى، معناى صبر، معناى توكل، معناى قناعت، كار كرده‏اند! همه اينها نقاط برجسته‏اى هستند كه اگر ما مسلمان‏ها درست به حقيقت آنها توجه بكنيم تبديل به موتور حركت دهنده جامعه اسلامى مى‏شود.

... بنده سندى را ديدم كه بزرگان استعمار و فرماندهان استعمارى توصيه مى‏كنند كه ما بايد كارى بكنيم كه اين عقيده به مهدويت به تدريج از بين مردم زايل بشود! ببينيد عقيده به مهدويت چقدر مهم است! چقدر خطا مى‏كنند كسانى كه به اسم روشن فكرى و به اسم تجدّدطلبى مى‏آيند و عقايد اسلامى را بدون مطالعه، بدون اطلاع، بدون اين كه بدانند دارند چكار مى‏كنند، موردترديد و تشكيك قرار مى‏دهند! اينها همان كارى را كه دشمن مى‏خواهد انجام مى‏دهند.

رهبر معظم انقلاب در بخشى ديگر از سخنانشان از توطئه دشمنان براى از بين بردن اميد و نشاط در جامعه اسلامى پرده برداشته و مى‏فرمايد:

استعمار روح نا اميدى را مى‏خواهد امروز استكبار جهانى مايل است كه ملت‏هاى مسلمان و از جمله ملت عزيز ايران، دچار اين حالت بشوند -روح‏نااميدى- اى آقا! ديگر نمى‏شود كارى كرد، ديگر فايده‏اى ندارد! مى‏خواهند اين را به زور به مردم تزريق كنند. ما كه در جريان خبرهاى تبليغاتى و زهرآگين دشمنان قرار داريم، به عيان مى‏بينيم كه اغلب اين خبرهايى كه تنظيم مى‏كنند، براى مأيوس كردن مردم است. مردم را از اقتصاد و از فرهنگ مأيوس مى‏كنند، متدينين را از گسترش دين مأيوس مى‏كنند.

رهبر انقلاب در بخش ديگرى از سخنانشان كسانى را كه آب به آسياب دشمن ريخته و در مسير آنها گام بر مى‏دارند، از اين عمل برحذر داشته، مى‏فرمايند:

... امروز هر نفسى، هر حنجره‏اى كه براى نا اميد كردن مردم بدمد، بدانيد كه اين حنجره در اختيار دشمن است. چه خودش بداند، چه خودش نداند! هر قلمى كه كلمه‏اى را در جهت نا اميد و مأيوس كردن مردم روى كاغذ بياورد، اين قلم متعلق به دشمن است، چه صاحب اين قلم بداند، چه نداند! دشمن از او استفاده مى‏كند.

با اين حال، رهبر انقلاب ملت مسلمان و انقلابى ايران را ملتى بيدار، زنده و متوجه مى‏داند كه قدر عزّت و قدرتش را مى‏داند و در برابر توطئه‏هاى دشمنان و مزدورانشان ارزش و اصالت خود را از دست نمى‏دهد.

تكليف شيعيان منتظر از نگاه حضرت آيةاللّه خامنه‏ اى

رهبر انقلاب، اعتقاد به مهدويت را منشأ تحوّل و زنده شدن اميد در دل‏ها مى‏دانند و هشدار مى‏دهند كه دشمن در تلاش است تا اين موتور حركت را به داروى مخدر و خواب آورى تبديل كند. مى‏گويند: خُب آقا مى‏آيد همه كارها را درست مى‏كند! اين خراب كردن عقيده است، پس امروز تكليف ما چيست؟

بايد زمينه را آماده كنى، تا آن بزرگوار بتواند بيايد و در آن زمينه آماده اقدام بكند، از صفر كه نمى‏شود شروع كرد! جامعه‏اى مى‏تواند پذيراى مهدى موعود (ارواحنا فداه) باشد كه در او آمادگى و قابليت باشد و الّا مثل انبيا و اولياى طول تاريخ مى‏شود. چه علتى داشت كه بسيارى از انبياى بزرگ اولى العزم آمدند و نتوانستند دنيا را از بدى‏ها پاك و پيراسته كنند؟ چون زمينه‏ها آماده نبود... اگر امام زمان(عج) در يك دنياى بدون آمادگى تشريف بياورند، همان خواهد شد! بايد آمادگى باشد، اين آمادگى چگونه است؟ اين همانى است كه شما نمونه‏هايى از آن را در جامعه خودتان مشاهده مى‏كنيد. امروز در ايران اسلامى چيزهايى از درخشندگى‏هاى معنوى وجود دارد كه در هيچ جاى دنيا نيست. امروز در كجاى دنيا جوان‏هايى پيدا مى‏شوند كه روى شهوات نفس و روى مادى گرى پا بگذارند و سراغ معنويات بروند. شايد بشود گفت كه مجموعه زنان كشور ما از همه جاى دنيا بهترند. وقت كار كه مى‏رسد، كار سياسى، كار فرهنگى و كار تشكيلاتى جلو هستند، وقت جهاد كه مى‏رسد فرزندانشان را با دست خودشان به جبهه مى‏فرستند. وقت خانه‏دارى و تربيت اولاد كه مى‏رسد كه بانوهاى خانه دارند، همه اينها در دنيا كم ياب است. اينها خيلى ارزش است. اينها تربيت اسلام است. اينها همه اميد بخش است. پس مى‏شود زمينه‏ها را فراهم آورد